Τρίπολη - Σπάρτη... και σε λίγα χιλιόμετρα από την Τρίπολη, αριστερά, προς Στάδιο...
Σχεδόν, αμέσως, ο ΑΓΙΟΣ ΣΩΣΤΗΣ με αρχαιολογικό χώρο. Συνεχίζουμε, Στάδιο - Ρίζες και φθάνουμε στη διασταύρωση όπου, ακολουθώντας την πινακίδα αριστερά, κατεβαίνοντας στο φαράγγι του Τάνου. Δεξιά μας, λίγο μέσα και ψηλότερα απ’ το δρόμο, το χωριό Αγια-Σοφιά.
Πριν φτάσουμε στη γέφυρα, αριστερά, ο δρόμος για το Ελαιοχώρι. Κατηφορίζοντας προς τη γέφυρα, τώρα που διαβήκαμε το βαθύτερο σημάδι της διαδρομής μας, αισθανόμαστε δέος στον ήμερο αυτό αγριότοπο με τους πανύψηλους βράχους να ορθώνονται στο πλάι, ντυμένοι με πράσινες και γκρίζες αποχρώσεις.
Για λίγο, βρισκόμαστε κλεισμένοι από παντού.
Πριν απ’ τα Κάτω Δολιανά, αριστερά πάνω στην πλαγιά του Παρθένιου όρους, το χωριό Πλατάνα.
Μπαίνοντας στο Άστρος, αφού περάσαμε από το χώρο της «βίλας του Ρωμαίου Αυτοκράτορα», μπορούμε να παρακάμψουμε την πόλη απ’ αριστερά, μιας και στόχος μας είναι, το Παράλιο Άστρος. Κατεβαίνοντας, μία ευθεία οδός συνδέει Μεσόγειο και Παράλιο Άστρος, γεμάτη και από τις δύο πλευρές λιόδεντρα και λεμονοπορτοκαλιές!
Εδώ κάτω, όλο το χρόνο λιακαδίζει και είναι τόσο η ατμόσφαιρα καλωσυνάτη.
Κι όταν, στις αραιές εκείνες μέρες, ερημώνει ο γερο-Πάρνωνας, ετούτη η ατμόσφαιρα για λίγο κατσουφιάζει, μα σύντομα επιστρέφει στις φωταψίες της...
Και το Παράλιο, μαζί με όλη την περιοχή του, μαζί με όλη την Παράλια Κυνουρία, συνήθειο το ‘χουν το φωτόλουτρο γιατ’ είναι μαθημένα κι απ’ τη θάλασσα να κολυμπάνε με τέτοιες χάρες· ο τόπος τούτος είχε πάντα τους αφοσιωμένους του και τους φανατικούς του.
Ξέχωρ’ από το κολύμπι -από το λιμανάκι μέχρι την τοποθεσία Πόρτες κι ακόμα πέρα- το χοντρό βότσαλο, η βελουδένια άμμος, η ομαλή πρόσβαση, η καθαρότητα των νερών, η γαλήνη... μαγνήτες ακαταμάχητοι... τραβάνε χιλιάδες κόσμο.
Οι ψαροταβέρνες, κυριολεκτικά δίπλα στο κύμα, όπως και τα μπαρ, τα καφενεία, τα ξενοδοχεία -όλα σε υψηλό ποιοτικό επίπεδο- στο επίπεδο του απαιτητικού επισκέπτη που γνωρίζει να διακρίνει το καλό.
Το καλοκαίρι πολλές ψυχαγωγικές εκδηλώσεις διοργανώνονται, όλες μιας ανώτερης ποιοτικής αίσθησης.
Ανηφορίζοντας στο ύψωμα, προς το Κάστρο, μπορούμε να χαρούμε το ουζάκι μας και να συνεχίσουμε στην κορυφή. Όπου κι αν βρεθήκαμε στην Αρκαδία, απολαύσαμε γοητευτική θέα.
Φωτογραφίες-Κείμενα: Αποστόλης Παπαγεωργίου, Θοδωρής Τσάμης, Χάρτες: Matrix Design
Η θέα όμως απο ‘δω είναι συγκλονιστική! Κάτω, σε μια προβολή του βράχου, ο Φάρος. Αριστερά, τα Βέρβενα, το Ξεροπήγαδο με τη μαγευτική πεντακάθαρη παραλία του.
Βέβαια, προσεγγίζουμε το κάστρο και με το αυτοκίνητο. Έτσι κι αλλιώς, τώρα, θα το χρειαστούμε να πάρουμε το δρόμο για Λεωνίδιο.
Σε μικρή απόσταση ο Μουστός. Μικρή λιμνοθάλασσα τροφοδοτούμενη από πηγή. Φυσικό εκτροφείο ψαριών και καταφύγιο υδρόβιων πουλιών στους χειμωνιάτικους μήνες.
Διασχίζουμε το χωριό Κούτρουφα και, απ’ τον Άγιο Ανδρέα, αριστερά, να η παραλία του.
Μετά τον Άγιο Ανδρέα, μία ωραία πρωτοβουλία της Νομαρχίας Αρκαδίας, η ίδρυση του ΑΡΚΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ με ωραίες σύγχρονες κατοικίες για τους Αρκάδες ξενιτεμένους. Σήμερα, αυτό το απόκτημα, ανταποκρίνεται στο όνειρο που το ενέπνευσε... κι εξακολουθεί να βελτιώνεται...
Συνεχίζοντας, ο όρμος Κρυονέρι, με πηγές ως κάτω στη θάλασσα από τις οποίες, νερό με υδροφόρα σκάφη, μεταφερόταν στις Σπέτσες!
Και πιο κάτω, ο όρμος Ζαρίτσι με ορεινή κατασκήνωση.
Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΥΡΟΥ έδρα του δήμου Τυρού, λιμάνι ακτοπλοΐας, προ παντός όμως, θέρετρο αγαπημένο των θιασωτών του θαλάσσιου τουρισμού. Κοντά το
ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΛΥΓΑΡΙΑΣ. Στα δεξιά του δρόμου, προς Λεωνίδιο, έξοδος προς τα χωριά του δήμου, Άνω και Κάτω Τυρός και Σαπουνακαίικα.
Και πάλι στην πορεία μας προς Λεωνίδιο, δεξιά, ο ΝΑΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΤΥΡΙΤΑ, τα ΠΕΡΑ ΜΕΛΑΝΑ αριστερά, ο φάρος της Σαμπατικής και μπαίνουμε στο ΛΕΩΝΙΔΙΟ!
Κέντρο της Τσακωνιάς το Λεωνίδιο, όπως αποκαλείται η Κυνουρία στην τοπική διάλεκτο- που μάνα της είναι η αρχαία Δωρική.
Τα «Τσακώνικα», μέχρι τα τελευταία χρόνια, ήταν σε καθολική χρήση από τον πληθυσμό αυτής της επαρχίας. Γι’ αυτό είναι αξιέπαινη η προσπάθεια που καταβάλλεται, από φωτισμένους διανοούμενους με το μεράκι διατήρησης της λαϊκής κληρονομιάς, να ξυπνήσουν το ενδιαφέρον και την αγάπη των νεώτερων γενεών προς τις παραδοσιακές πολιτιστικές παρακαταθήκες.
Με συγκεκριμένες θετικές πρωτοβουλίες, όπως η σύνταξη λεξικού και η διδασκαλία των «Τσακώνικων», είναι βέβαιο ότι δε θα χαθεί η διάλεκτος.
Στην είσοδο του Λεωνιδίου, διαβάζουμε σε μεγάλη επιγραφή αναρτημένη σ’ ένα είδος αψίδας, το «καλώς ορίσατε»: ΚΑΟΥΡ ΕΚΟΚΙΑΤΕ.
Το Λεωνίδιο, Άγε-Λίδι στα Τσακώνικα, χτισμένο στα ριζά απόκρημων βράχων, διασχίζεται από το χείμαρρο Δαφνώνα.
Είναι εκτεταμένος δήμος στον οποίο περιλαμβάνονται ακόμη έντεκα διαμερίσματα - χωριά.
Απέχει περίπου δύο χλμ. από την Πλάκα, που είναι το επίνειό του -ψαροχώρι και λιμάνι της ακτοπλοΐας.
Στο Λεωνίδιο και την περιοχή του καλλιεργούνται κηπευτικά - λαχανικά υψηλής ποιότητας, με γνωστότερο την «τσακώνικη» μελιτζάνα που τράβαγε πάντα την προτίμηση της Αγοράς για την ξεχωριστή της γεύση στα μαγειρικά παρασκευάσματα.
Μέσα στο Λεωνίδιο, θα χαρούμε παραδοσιακά κτίρια, αλλά και ωραία σύγχρονα... Θα ιδούμε, επίσης, το Παλαιοχριστιανικό οικοδόμημα της Αγίας Κυριακής.
Ξενοδοχεία, εστιατόρια, ταβέρνες, καφενεία, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον επισκέπτη μέσα σε γελαστή ατμόσφαιρα -ένα χαρακτηριστικό ολόκληρης της Κυνουρίας!
Από την Πλάκα, πρωτύτερα επισκεπτόμαστε την Ι.Μ. ΣΙΝΤΖΑΣ. Εδώ τιμάται ο Άγιος Νικόλαος.
Παλιά, για να προσεγγίσει κανείς το Μοναστήρι, έπρεπε να διέλθει «δια πυρός και σιδήρου», να πεζοπορήσει χρησιμοποιώντας, ενίοτε, και υποζύγιο, να αισθανθεί ίλιγγο σε κάποια σημεία, να νιώσει μόνος στη γη κι επομένως φόβο...
Όμως, η θέληση των Μοναχών και η προθυμία των χωρικών από τα γειτονικά χωριά, χάραξαν δρόμο... κι έκαναν τα πράγματα πιο εύκολα, σήμερα, βοηθούντων και των τεχνικών μέσων...
«Σταγόνες βροχής πέτρες κοιλαίνουσι» λέει ο λαός έτσι και η επιμονή και η υπομονή των Μοναχών, όλων των περιόδων, σμίλεψε τον «αιώνιο βράχο» κι έκανε ασκηταριά!
Συνεχίζοντας, από την Πλάκα, στα δεξιά του δρόμου να σου ο αρχαιολογικός χώρος ΠΡΑΣΙΑΙ και συνέχεια το παραθεριστικό κέντρο ΠΟΥΛΗΘΡΑ αλλά και ο αρχαιολογικός χώρος ΠΟΛΙΧΝΗ.
Και πάλι απ’ το Λεωνίδι, στο δρόμο για Κοσμά, η πανελλήνια γνωστή Ι.Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΩΝΑΣ.
Μέχρι το Μοναστήρι, είτε από το Λεωνίδιο είτε από τον Κοσμά πορευθεί κανείς, θα κάνει την ίδια ώρα -κάπου 18 χλμ. Ο επισκέπτης, χωρίς να κινδυνεύει πλέον, θα βρεθεί στο «κρεμαστό μπαλκόνι», που είναι ένας εξώστης ανάμεσα σε ουρανό και γη!
Η ίδρυσή της ανάγεται περί το 1300 μ.Χ.! Γιορτάζει το 15αύγουστο, στις 23 Αυγ. (Απόδοση Κοίμησης Θεοτόκου) και στις 21 Νοέμβρη (Εισόδια της Θεοτόκου). Παρατηρείται κοσμοσυρροή σε κάθε πανηγυρισμό του, αλλά και σε άλλες μέρες, τόσο από την Αρκαδία και τη Λακωνία όσο και από Αθήνα, Ύδρα, Σπέτσες...
Θα ζαλιστούμε, κυριολεκτικά, από τους θησαυρούς αυτού του μοναστηριού - μουσείου. Ανεκτίμητα θρησκευτικά και εθνικά κειμήλια!
Και θα συνεχίσουμε τον ωραίο ανήφορό μας ως τον ΚΟΣΜΑ.
Είναι αυτοτελής κοινότητα -η μοναδική στην Αρκαδία- σε υψόμετρο 1.100!
Στην πλατεία μας συναρπάζει η απίστευτη θέα, κάτω και πέρα ως την άκρη της στεφάνης του ορίζοντα. Βλέπουμε τον Κόσμο από ψηλά! Ολόκληρος ο Αργολικός Κόλπος, ολόκληρη η Αργολική χερσόνησος, οι Σπέτσες, η Ύδρα, μία εικόνα παραμυθένια!
Ο Κοσμάς, χτισμένος στην Ανατολική πλαγιά του Πάρνωνα, περιβάλλεται από δάση καστανιάς και καρυδιάς.
Μπορούμε να επισκεφθούμε τη μουσειακή συλλογή του Κοσμά, να καλοφάμε και να ξεκουραστούμε. Υπάρχουν, εδώ, όλα όσα θα θέλαμε.
Κατόπιν, όμως, θα κάνουμε τα λίγα χιλιόμετρα, ώς το χωριό Πλατανάκι, για να βρεθούμε στον αρχαιολογικό χώρο ΓΛΥΠΙΑ και στη συνέχεια -από το χωριό Άγιος Βασίλειος -στο δρόμο προς το παραδοσιακό Παλαιοχώρι, μας περιμένει φιλόξενα, η Ι. ΜΟΝΗ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΜΑΥΡΙΑΣ και μετά το Παλαιοχώρι, τον αρχαιολογικό χώρο (νεκροταφείο) με τους θολωτούς τάφους. Πολλά ακόμη αξιοθέατα είναι εδώ, όπως σε ολόκληρη την Αρκαδία. Όμως, ο κύκλος μας είναι μεγάλος για σήμερα.
Από το Παλαιοχώρι, κατηφορίζουμε προς την Έλωνα και το Λεωνίδιο.
Φωτογραφίες-Κείμενα: Αποστόλης Παπαγεωργίου, Θοδωρής Τσάμης, Χάρτες: Matrix Design
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου