Πάσχα σημαίνει Πέρασμα, Έξοδος

Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΣΧΑ

«Το πάσχα ημών εθυσιάσθη υπέρ ημών, ο Χριστός». Κορινθίους Α’ ε:7

Πάσχα σημαίνει Πέρασμα, Έξοδος

Στην Παλαιά Διαθήκη ο λαός Ισραήλ επί τετρακόσια χρόνια υπέμεινε στην Αίγυπτο τη δουλεία και την καταπίεση των Φαραώ. Στο τέλος, δεν άντεξε και στράφηκε και πάλι στην εκζήτηση του Θεού, από Τον οποίο είχε απομακρυνθεί στην ξένη γη που ζούσε. Ο Θεός ανταποκρίθηκε στη φωνή τους με αγάπη κι έστειλε το Μωυσή να τους οδηγήσει στην ελευθερία που ποθούσαν, με σκοπό μάλιστα να τους χαρίσει τη δική τους πατρίδα, όπως τους είχε υποσχεθεί. Τη Γη της Επαγγελίας. Ο Θεός έδειξε την απόλυτη εξουσία και δύναμή Του, χτυπώντας τη γη της δουλείας και τον αμετανόητο Φαραώ με δέκα οδυνηρές πληγές. Για τους πιστούς Του είχε έρθει η ώρα της Εξόδου. Όμως, αυτή η έξοδός από την ξένη γη οριοθετήθηκε με μία θυσία απαραίτητη για όλους. Ήταν εντολή του Θεού: «Ας λάβωσιν εις εαυτούς έκαστος εν αρνίον… το δε αρνίον σας θέλει είσθαι τέλειον, αρσενικόν ενιαύσιον… και θέλετε σφάξει αυτό προς το εσπέρας», «και το αίμα θέλει είσθαι εις εσάς διά σημείον επί των οικιών, εις τας οποίας κατοικείτε· και όταν ίδω το αίμα, θέλω σας παρατρέξει, και η πληγή δεν θέλει είσθαι εις εσάς …» Έξοδος ιβ:3-6,13. Έτσι, ξεκίνησε ο λαός Ισραήλ την πορεία του από τη γη της δουλείας προς τη γη της επαγγελίας. Σε ενθύμηση, λοιπόν, αυτού του Περάσματος, της Εξόδου, γιόρταζαν και γιορτάζουν το Εβραϊκό Πάσχα. Βεβαία, κάποιος μπορεί να ρωτήσει: Τι σχέση έχουν όλα αυτά μ’ εμάς σήμερα; Αλήθεια, εμείς ποια Έξοδο γιορτάζουμε και από πού;

Ο απόστολος Παύλος γράφει για τα γεγονότα και τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης: «Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών…». Κορινθίους Α’ ι:11 « …τα οποία είναι σκιά των μελλόντων, το σώμα όμως είναι του Χριστού». Κολοσσαείς β:17»

Στην Καινή Διαθήκη μάς αποκαλύπτετε ότι στο σώμα του Χριστού, στην εκκλησία Του, κάθε μέλος (πρέπει να) έχει μία ανάλογη πορεία. Ένα προσωπικό Πάσχα. Μία προσωπική Έξοδο από τη γη της δουλείας και την καταπίεση της αμαρτίας και μια προσωπική πορεία προς τη γη της επαγγελίας, τη Βασιλεία των Ουρανών.

Όμως, όπως τότε έτσι και σήμερα χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις. Καταρχήν, ο άνθρωπος πρέπει να αναγνωρίσει την κατάστασή του. Να νιώσει ότι βρίσκετε σε ξένη γη. Ότι δουλεύει έναν ξένο αφέντη, το Διάβολο και ότι δε ζει στην ελευθερία που δίνει μόνο ο Θεός. Και τότε να βοήσει, να εκζητήσει τον Μόνο που μπορεί να τον σώσει και να τον ελευθερώσει, τον Πατέρα Θεό. Αυτή η φωνή είναι μια φωνή εκζήτησης της αγάπης και της αλήθειας, που δεν μπορεί να βρει ο άνθρωπος σ’ αυτό τον κόσμο τον πονηρό και διεστραμμένο. Και αυτή η φωνή ακούγεται και απαντιέται από την αγάπη του Θεού διά Ιησού Χριστού.

Το έργο και οι προϋποθέσεις από τη μεριά του Θεού είναι ήδη δοσμένες. «Ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών». Ρωμαίους ε:8. Η έξοδος από την ξένη γη της δουλείας της αμαρτίας, οριοθετήθηκε και πάλι με μία θυσία, τη θυσία του Ιησού Χριστού στο σταυρό του Γολγοθά. Το «τέλειον αρνίον». Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, είπε για τον Ιησού: «Ιδού, ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Ιωάννης α:29. Αυτός είναι το «Εσφαγμένον Αρνίον», που με το αίμα Του νικήθηκε ο Διάβολος από κάθε έναν πιστό. «Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου…» Αποκάλυψις ιβ:11. Είναι το «Αρνίον» που θυσιάστηκε από αγάπη για τον άνθρωπο, που «…παρεδόθη διά τας αμαρτίας ημών και ανέστη διά την δικαίωσιν ημών». Ρωμαίους δ:25. Είναι ο Ιησούς Χριστός που είπε στους μαθητές Του: «Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού». Ιωάννης ιε:13

Σήμερα σε καλεί και σένα να γιορτάσεις το δικό σου Πάσχα, την Έξοδο σου από το σκοτεινό κόσμο της αμαρτίας και το Πέρασμά σου σε μία ένδοξη πορεία ζωής προς το θαυμαστό Του φως.

«Και είδον και ήκουσα φωνήν αγγέλων… και ήτο ο αριθμός αυτών μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων, λέγοντες μετά φωνής μεγάλης· Άξιον είναι το Αρνίον το εσφαγμένον να λάβη την δύναμιν και πλούτον και σοφίαν και ισχύν και τιμήν και δόξαν και ευλογίαν». Αποκάλυψις ε:11-12

Αιμίλιος Μπαρμπάτος