Οι Γορτύνιοι εκτός από τη φτώχεια και τη μαστοροσύνη τους φημίζονταν και για το "κοφτερό" μυαλό τους που έδινε λύσεις σε κάθε πρόβλημα. Στην παρακάτω ιστορία, μια παρέα Δοξιώτες λύνουν το πρόβλημα της αναδουλειάς με έναν ευρηματικό τρόπο . Στη παρέα αυτή συμμετείχε και ο παππούς μου Αγγελής (Βαγγέλης) Μητράκος-Λαϊνάς.
Η ιστορία δημοσιεύτηκε από τον Ηλία Μητράκο σε φύλλο της εφημερίδας "ΔΟΞΑ" του έτους 1984:
~~~~~~~~~~~
"ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ"
Το 1933 , μήνα Απρίλιο , μια παρέα από μαστόρους από το χωριό μας είχε μείνει από δουλειά . Είχε όμως πάντα το κέφι για γλέντι και την καλή καρδιά . Και όπου βρισκόντουσαν η συντροφιά τους ήταν πάντα το τραγούδι .
Μια μέρα η παρέα αυτή πήγε στον Ξερόκαμπο για δουλειά . Κάθισαν τέσσερις μέρες , αλλά δουλειά δεν υπήρχε. Την άλλη μέρα γινόταν ένα πανηγύρι στο χωριό με κλαρίνα και νταούλια. Άρχισαν τα όργανα να παίζουν ωραία τραγούδια , αλλά στο χορό δεν έμπαινε κανένας από τους χωριάτες . Η παρέα αυτή (των Δοξιωτών) , σαν μερακλήδες που ήταν, ερχόντουσαν γύρω-γύρω από τα όργανα και σκεφτόντουσαν πώς να μπουν στο χορό , διότι στις τσέπες τους δεν υπήρχε δεκάρα .
Κάποια στιγμή, σαν σίφουνας , μπήκαν στο χορό. Οι οργανοπαίχτες μόλις τους είδαν τρελάθηκαν από τη χαρά τους, διότι υπολόγιζαν ότι θα οικονομούσαν χρήματα και άρχισαν με κέφι να παίζουν ωραία τραγούδια.
Οι μερακλήδες (Δοξιώτες) χόρευαν πότε ο ένας μπροστά και πότε άλλος πίσω , ντουμ τα νταούλια , χτύπημα το πόδι και δώστου χορό . Με τα τσαλιμάκια τους , με τις αγόρτσες τους και με τις φιγούρες τους τους ξετρέλαναν όλους αυτούς που βρισκόντουσαν στο πανηγύρι , οι οποίοι τους κοίταζαν και ρωτούσε ο ένας τον άλλο ποιοι είναι αυτοί , από πού είναι και τι ωραία που χορεύουν . Κάποια στιγμή πετάγονται οι χορευταράδες και τους λένε :
-Είμαστε μαστόροι και δεν έχουμε δουλειά .
-Δουλειά δεν έχετε ; Να σας δώσουμε όση θέλετε !
Αφού κουράστηκαν να χορεύουν, διότι χόρευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ , πήγαν στους οργανοπαίχτες και τους είπαν:
-Σας ευχαριστούμε για πολύ για τα ωραία σας τραγούδια που μας παίξατε και χορέψαμε , αλλά δεν έχουμε χρήματα να σας πληρώσουμε . Ελάτε την άλλη βδομάδα που θα πάρουμε χρήματα , να πληρωθείτε.
Την άλλη μέρα αμέσως άρχισαν δουλειά .
Και πραγματικά , πέρασαν μετά από δέκα μέρες οι οργανοπαίχτες και τους πληρώσανε .
Αυτά που γράφω μου τα διηγήθηκε ο μακαρίτης ο πατέρας μου, Μητράκος Κωνσταντίνος .
Η παρέα αυτή ήταν από εκείνους που έχουν φύγει και δεν ξεχνιούνται :
ΜΗΤΡΑΚΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ή ΚΑΒΟΥΡΙΝΟΣ
ΤΣΙΤΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ή ΒΑΚΡΟΣ
ΜΗΤΡΑΚΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ ή ΛΑΪΝΑΣ
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ή ΑΔΑΜΗΣ
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ή ΛΑΕΡΤΗΣ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ή ΜΕΛΕΤΙΟΣ
ΤΣΙΤΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ή ΚΟΥΤΣΑΡΙΔΑΣ
ΚΟΥΣΙΟΥΝΕΛΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ή ΚΑΖΙΝΟΣ
ΗΛΙΑΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ
