γράφει ο Μπάρμπα-Νίκος
από το Λεοντάρι Μεγαλόπολης
Κολλητήρης: (φωνάζει) Εδώ Κολλητήρης, εδώ Κολλητήρης, κολλητήρια όλου του κόσμου ενωθείτε, είμαστε δύο, γίναμε τρεις, σε λίγο χίλιοι δεκατρείς. Διαμαρτυρόμαστε για το επίδομα των κολλητηριών, το λένε και οικογενειακό επίδομα. Διαμαρτυρόμαστε και για το αγροτικό επίδομα, είναι μαζί μας και ο Μπάρμπα-Γιώργος, ο Καραγκλίτσας. Διαμαρτυρόμαστε για το πρόστιμο στη παράγκα που είναι αυθαίρετη, σήμερα εδώ, αύριο αλλού, δεν έχει άδεια οικοδομής, αλλά μόνο τέσσερα παλούκια. Διαμαρτυρόμαστε για το ξύλο που τρώμε απ’ το Βεληγκέκα και για το ξύλο που τρώμε απ’ το πατέλα μας.
Πιτσικόκος – Κοκωβιός: Εν δυο, εν δυο, είμαστε και ’μείς εδώ, δίπλα στο φτωχό λαό.
Κολλ.: Φύγετε ρε σαμιαμίδια μη σας πατήσει καμιά γάτα και σας κλαίμε και ’σύ ρε μικρέ Πιτσικόκο τι θες εδώ;
Πιτσ: Κι εγώ διαμαρτύρομαι αφού διαμαρτύρονται και οι άλλοι.
Κοκωβιός: Εσύ πιες το γάλα σου απ’ την Ολλανδία γιατί η κατσίκα ψόφησε και βερεσέ δεν έχει.
Καραγκ.: Ε οπ, τι συμβαίνει εδώ, μικρέ; Τι πάθατε και στριγγλίζετε σαν καραμούζες;
Κολλ.: Μπαμπάκο, δεν πάει άλλο, θα κάνουμε διαδήλωση.
Καραγκ.: Πώς μωρέ, εσείς είσαστε τρεις και ο κούκος.
Κολλ.: Τι σημασία έχει, θα φτιάξουμε πανώ μεγάλο και θα νομίζουνε ότι είμαστε πολλοί από πίσω.
Καραγκ.: Ναι, το ξέρω, αλλά που θα βρείτε μεγάφωνο ρε σαφρακιασμένα.
Κολλ.: Έχουμε χωνιά, με τρία χωνιά θ’ ακουγόμαστε τριάντα εννιά.
Καραγκ.: Λοιπόν, παιδιά μου, θα σας πω, τώρα τι θα κάνετε με τη διαδήλωση, θα κάνετε μία τρύπα στο νερό.
Κολλ.: Γιατί μπαμπάκο;
Καραγκ.: Γιατί ο Βεζύρης δεν ξέρει ελληνικά και θα νομίζει ότι πάτε για κακό, δηλαδή ή να τον σκοτώσετε ή ότι τον βρίζετε και θα σας παραλάβει ο Βεληγκέκας και θα φάτε μια, θα φάτε δυο, θα φάτε τρεις, μπορεί και χίλιες δεκατρείς.
Κοκ.: Ρε, ατυχία, δεν το σκεφθήκαμε αυτό.
Καραγκ.: Γι’ αυτό θα κάνουμε το εξής: Θα σας πάρω τους δυο αγκαλιά, το μικρό θα το κρεμάσω στη βράκα και θα πάμε κλαψουρίζοντας στον πολυχρονεμένο μας πασά για να ζητήσουμε να βοηθάμε δωρεάν στην κουζίνα όλοι, όχι, ότι πεινάμε αλλά από αγάπη στο βιλαέτι και αφού φάμε καλά, θα βγούμε έξω και θα ζητάμε φωναχτά μια κουραμάνα ακόμα, αλλιώς θ’ απεργήσουμε. Καταλάβατε; Εγώ θα μαγειρεύω, εσύ Κολλητήρι θα σερβίρεις, εσύ Κοκωβιέ θα μαζεύεις τα πιάτα κι ο μικρός θα τα πλένει.
Πιτσ.: Όχι, δεν θέλω, εγώ θα σερβίρω, αλλιώς δεν πάω πουθενά.
Καραγκ.: Έλα ’δώ ρε απεργοσπάστη, άρπα τη. Μας χαλάς τα σχέδια.
Βεληγκέκας: Τι βαράς το παιδί ωρέ Καραγκιόζη και γιατί έχεις τ’ άλλα αγκαλιά; Μήπως το σκάτε για το χαράτσι, γρήγορα στη παράγκα, αλλιώς θα σας πάω στη ψειρού. (Μπαίνει ο Χατζηαβάτης) (Λέει) Γεια σου Καραγκιόζη, έχω νέα για το επίδομα πείνας που παίρνουν όσοι έχουνε τέσσερα παιδιά, είναι 50 γρόσια το μήνα όταν κάνεις και ’σύ άλλο παιδί θα πάρεις το επίδομα.
Καραγκ.: Πάω, τρέχω να υιοθετήσω κι άλλο παιδί γιατί η Αγλαΐα θ’ αργήσει να μου το φτιάξει, φεύγω φεύγω και ’σείς παιδιά σπίτι αμέσως να βρείτε ένα παπά για να το βαπτίσω την Κυριακή και έτσι θα είμαι απ’ τη Δευτέρα πραγματικός πολύ τεκνίτης και ερημοσπίτης. Τι να κάνω αυτά έχει η ζωή. Γεια σας και χαρά σας.
